Οι συμβάσεις παραχώρησης στη λιμενική βιομηχανία χρησιμοποιούνται από το κράτος, τους φορείς διοίκησης λιμένων και λοιπούς δρώντες, προκειμένου να δημιουργήσουν καταστάσεις win-win για το σύνολο των συμμετεχόντων. Δίνουν τη δυνατότητα στους λιμένες να προσελκύσουν κατάλληλους ιδιώτες επενδυτές με γνώση και εμπειρία στο χώρο, καθώς επίσης να κινητοποιήσουν επαρκή κεφάλαια από τον ιδιωτικό τομέα για τη χρηματοδότηση των απαραίτητων επενδύσεων σε λιμενικές υποδομές και ανωδομές και την παροχή λιμενικών υπηρεσιών υψηλού επιπέδου με συγκεκριμένα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Όπως επίσης, γενικότερα, δημιουργούν ένα πλαίσιο που παρέχει τα μέσα ανταπόκρισης στις ανάγκες λειτουργίας και σχεδιασμού ανάπτυξης των λιμένων και ενίσχυσης των προοπτικών μελλοντικής τους εξέλιξης. Παράλληλα, ζητούμενο αποτελεί η αντιμετώπιση των αρνητικών εξωτερικοτήτων από τη λειτουργία και ανάπτυξη των λιμένων, που καθιστά αναγκαίο τον συνυπολογισμό οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών παραγόντων σε όλες τις βασικές επιλογές και αποφάσεις. Και προφανώς, η προώθηση λύσεων για τη λιμενική οργάνωση και παραγωγή, καθώς επίσης η εξασφάλιση προϋποθέσεων ανάπτυξης να γίνεται στη βάση της αρχής της αειφορίας.
Στο πλαίσιο λοιπόν των συμβάσεων παραχώρησης, τίθεται προφανώς η απαίτηση ενσωμάτωσης συγκεκριμένων όρων, ικανών να διαμορφώσουν ένα πλαίσιο βιώσιμου επιχειρηματικού μοντέλου, βιώσιμης λειτουργίας και ανάπτυξης των λιμένων ή/και των λιμενικών υπηρεσιών που παρέχονται και να εγγυηθούν την, κατά το δυνατό, επίτευξη των πολλαπλών, παράλληλων αυτών στόχων. Το προτεινόμενο ερευνητικό έργο στοχεύει στη συστηματική εξέταση, ανάλυση και ανάδειξη των κρίσιμων παραγόντων που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη για το σκοπό αυτό, στη λογική των τριών πυλώνων της βιώσιμης ανάπτυξης (οικονομικός, κοινωνικός, περιβαλλοντικός) και της μεταξύ τους σχέσης, ως μια αναγκαία μεθοδολογία για την υποστήριξη και τη λήψη των αποφάσεων. Όπως επίσης, στην ανάπτυξη, σε αυτή τη βάση, ενός καινοτόμου πρότυπου-οδηγού για την κατάρτιση συμφωνιών παραχώρησης που θα ανταποκρίνεται σε όλα τα παραπάνω. Το πρότυπο-οδηγός θα επιτρέψει τη δημιουργία ενός ευρέως προσαρμόσιμου εργαλείου που, παρά τις μεγάλες διαφορές μεταξύ λιμένων/λιμενικών υπηρεσιών και ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης, θα είναι δυνατό να αξιοποιηθεί για τη δυναμική επιλογή, προτεραιότητα και προσαρμογή κατάλληλων όρων σε εξαιρετικά σύνθετες συμφωνίες παραχώρησης. Εξάλλου, στο πλαίσιο αυτό θα αναζητηθούν σχετικές καινοτόμες εφαρμογές αλλά και οι καλές διεθνείς πρακτικές που αφορούν στη διαχείριση και στη διακυβέρνηση της πληροφορίας, δεδομένου ότι αυτή έχει καθοριστική σημασία για τους εμπλεκόμενους στις διαδικασίες των λιμενικών παραχωρήσεων.
Για τους σκοπούς του έργου, η θεωρητική ανάλυση θα συμπληρωθεί από την καταγραφή και επεξεργασία της διεθνούς και εθνικής εμπειρίας στο συγκεκριμένο πεδίο. Τα αποτελέσματα θα εφαρμοστούν σε μελέτη περίπτωσης ελληνικού λιμένα, που θα επιλεγεί και θα ανταποκρίνεται στα παραπάνω ζητούμενα. Τα αποτελέσματα του έργου εκτιμάται ότι θα επιφέρουν μια σημαντική συμβολή στην επιστημονική συζήτηση για τη βιώσιμη λειτουργία και ανάπτυξη των λιμένων, αλλά και σε σχέση με τη διαμόρφωση των συμβάσεων παραχώρησης στην Ελλάδα και διεθνώς. Επιπλέον, αναμένεται ότι θα αξιοποιηθούν από τους εμπλεκόμενους φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, κατά την διαπραγμάτευση, την διαμόρφωση και την παρακολούθηση των συμβάσεων παραχώρησης σε μια επεξεργασμένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη, στέρεη και ορθολογική βάση.